حالا که متوجه شدید کیفیت روغن موتور بر طبق استاندارد انجمن نفت آمریکا تعیین می شود و در سراسر دنیا مورد تایید است، می خواهیم شما را با دسته بندی و سطوحی که برای کیفیت روغن موتورها تعیین کرده اند، آشنا کنیم. در صورتی که شما با این استاندارد و حروف اختصاری آشنا شوید، قطعا می توانید از اطلاعات مندرج بر روی بطری روغن موتور سر در بیاورید و کیفیت آن را بسنجید.

SM: این شاخص بیانگر کیفیت مطلوب و قابل قبول روغن موتور است. از جمله مزایای روغن موتور با این استاندارد می توان به پایداری و مقاومت خوب در برابر حرارت و فشار، ضد اکسیداسیون، کارایی بهتر و صرفه جویی در مصرف سوخت اشاره کرد.

SN: این سطح کیفی را می توان بالاترین و بهترین سطح کیفیت روغن موتور دانست. از جمله ویژگی های روغن موتورهایی که دارای این سطح کیفی هستند می توان به عدم رسوب بین قطعات موتور، کارایی بالا، بهینه سازی عملکرد قطعات، روانکاری، ضد سایش و زنگ زدگی و... اشاره کرد.

SL: این استاندارد برای خودروهای قدیمی تر است و امروزه کاربرد چندانی ندارد.

SF: این استاندارد نیز برای خودروهای قدیمی تر تعریف شده است. از مهمترین ویژگی های آن می توان به مقاومت بالا در برابر اکسیداسیون و ساییدگی اشاره کرد.

استاندارد API برای روغن موتور خودروهای دیزلی

CI-4: این سطح کیفی برای موتورهای چهار زمانه سبک، سنگین و متوسط مناسب است. از جمله مهمترین ویژگی های آن می توان به کاهش اکسیدهای نیتروژن، بهینه سازی مصرف سوخت و خنک کردن قطعات موتور اشاره کرد.

CH-4: این استاندارد برای موتورهای دیزلی مناسب است که با دور بالا حرکت می کنند.

CF-4: بالاترین سطح کیفی برای موتورهای دیزلی که با دور بالا حرکت می کنند، این سطح است.

CE: این سطح کیفی برای موتورهایی طراحی شده است که با سرعت پایین و بار زیاد حرکت می کنند.